Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Το όνειρο!

Και εκεί που λές ότι έχεις ξεχάσει τα πάντα, δεν σε ενδιαφέρει , δεν ασχολείσε... έρχετε ένα όνειρο και αρχίζεις πάλι να αναρωτιέσαι! Ρε?? μπάς και ασχολούμε ακόμα?

λέω συχνά σε φίλους την έκφραση "θα υιοθετήσω" ή αυτή την έννοια τέλος πάντων. Οτι θα βρώ μία γυναίκα να την σπιτώσω , να της κάνω 2-3 παιδιά , να ρίχνει και κανένα μαγειρεμα ... πλύσιμο και να ησυχάσω απο όλες τις "καταραμμένες" που έχουν περάσει απο την ζωή μου. Το έλεγα απο παλιά! κοντά 10 χρόνια τώρα! "Θα βρω μια... ανοιχτή λεκάνη έχεις = θα γεννήσεις εύκολα, καλό παστίτσιο-μουσακά κάνεις... έλα!"


Πριν απο Χριστούγεννα ήταν ...

Κοιμόμουν στο δωμάτιο μου... το παλιό δωμάτιο μου...στο υπόγειο. Μεσημέρι ήταν, οχι βράδυ.
Σε κάποια στιγμή, αντιλαμβάνομαι ότι ειναι πάνω απο το κεφάλι μου, καλός μου φίλος... και μία γυναίκα! ποια γυναίκα? ένας βράχος! που τον είχα δει για γρασίδι και έφαγα τα μούτρα μου! Ο αρχηγός των βράχων!
Προσπαθώ να καταλάβω αν είναι όνειρο η πραγματικότητα... και όμως! είναι αλήθεια! βρίσκονται μέσα στο δωμάτιο μου! Δεν την βλέπω... απλά την νιώθω!
"Αλήθεια? πώς μπήκαν μέσα?" δεν ξέρω... 
και "τι θέλουν?" ούτε αυτό το ξέρω...
"να ξυπνήσω? ή να περιμένω?"
και ξανά ... "πώς μπήκαν μέσα?"...
γάματο αυτό! ας βρώ πρώτα "τι θέλουν?"
"να δείξω ότι ξύπνησα? ή να περιμένω?"
το αυτί μου πιάνει την λέξη "υιοθετήσω"...
την νιώθω να ξαπλώνει δίπλα μου... μια ηρεμία με γεμίζει... ένα αίσθημα γαλήνης που παρόμοιο δεν έχω νιώσει εδώ και ένα χρόνο...
το απολαμβάνω λίγο και αποφασίζω ότι πρέπει να ξυπνήσω και να κάνω τον σαστισμένο! να μην καταλάβει κανείς ότι είμαι ξύπνιος εδώ και λίγα λεπτά.
Πράγματι τα καταφέρνω! αλλά παρόλα αυτά, δυσκολεύομαι να εστιάσω καλά , για να την αναγνωρίσω κιόλας. Προσπαθώ να δώ αν πράγματι είναι η δική της φάτσα ή οχι.
Ναι... είναι αυτή!
Το πάτωμα ειναι γεμάτο με χριστουγεννιάτικα στολίδια, και φουσκωτούς αγιους βασίληδες, που περιμένουν με αυτά να στολίσει τις ντουλάπες του δωματίου! (μην ρωτάτε... ονειρο ειναι! προφανώς στα όνειρα, στολίζουν ντουλάπες αντί για δέντρα!), καταλαβαίνω όμως ότι δεν πρόλαβε, γιατί ξύπνησα.
Αυτή σηκώνεται γρήγορα - γρήγορα και στέκετε όρθια στην άκρη του δωματίου, προσπαθώντας να βάλει λίγο lip gloss για να φαίνεται όμορφη. Οχι πως δεν ειναι φυσικά... αλλά ξέρεις...
Εξάλλου είμαι σίγουρος ότι τελευταία στιγμή έφυγε απο την εταιρία για να το οργανώσει αυτό!
Ξαναέρχετε και ξαπλώνει δίπλα μου... με αγκαλιάζει και μου λέει ... "ήρθα να με υιοθετήσεις"... ξέρεις! με εκείνο το πονηρόχαιδευτικόσυγνωμή χαμογελάκι, και συνεχίζει... "την προηγούμενη εβδομάδα δεν δούλεψα πολύ. Ειδες? θα μπορούσαμε να ειμαστε μαζί. Δεν δουλεύω όσο παλιά πια..."
Απολαμβάνω λιγάκι αυτό το απίστευτο αίσθημα ηρεμίας... και κάνω να σηκωθώ να πάω λίγο παραπέρα, για να σκεφτώ... να καταλάβω τι συμβαίνει.
Περπατάω στο σαλόνι (2 βήματα πιο κει) και αρχίζω να κάνω κάτι ψιλοδουλειές... ένα μηχάνημα για ποδόλουτρο βρίσκετε γεμάτο νερό στο πάτωμα του σαλονιού. Μην ρωτήσει κανείς! δεν ξέρω τι έκανε εκεί! είπαμε! όνειρο είναι!
Το πιάνω στα χέρια μου και πάω να το αδειάσω.
Σκέψεις απίστευτες!
"ουαααουυυ! ήρθε η ώρα της εκδίκησης! θα την γαμήσω όπως με γάμησε και αυτή!"
και στο καπάκι ... "θέλω να την γαμήσω? ή ειναι μια ευκαιρία καλή?" ... "μπας και θέλω να ξαναμπλέξω μαζί της?"
ενα χάος απο σκέψεις που μπαίνουν και βγαίνουν μέσα στο μιαλό μου, η μία μετά και πάνω απο την άλλη, τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνω να τις επεξεργαστώ.
ταυτόχρονα σκέφτομαι την μυρωδιά της! "ωραία μυρίζει! όπως τότε!"
την ακούω να μιλάει... σκύβω το κεφάλι μου απο την πόρτα του μπάνιου , και την βλέπω κουκουλωμένη μέχρι τον λαιμό κάτω απο το πάπλωμα να μιλάει με τα άσπρα ακουστικά του κινητού της , με την δουλεια... "μάλλον αυτή την εβδομάδα έχουν περισσότερη δουλειά απο την προηγούμενη...".... " λευκά ακουστικά? iphone πήρε? με nokia την είχα αφήσει"...
μ'αρέσει όμως η εικόνα που βλέπω. Μου θυμίζει όταν μέναμε μαζί, και σηκωνόμουν πιο νωρίς το πρωί , για να τις φτιάξω πρωινό.
Γάλα και Τοστ!
Μια φέτα ζαμπόν
μία τυρί
και 5 φέτες αγάπης!
οταν ήταν έτοιμο.. φώναζα... Σοστόσττττ!! και ήξερε ότι έπρεπε να σηκωθεί. Ετοιμο το πρωινό!

δεν θυμάμαι παρακάτω.... ούτε ξέρω αν υπήρχε παρακάτω ή απλά ξύπνησα.
Αυτό που ξέρω όμως καλά, ειναι ότι για ακόμα μία φορά , ξύπνησα πριν το ξυπνητήρι. Αυτή την φορά όμως αντί να είμαι μέσα στην τσίτα, έτοιμος για 100αρι sprint, στραβωμένος με οτιδήποτε υπάρχει στο οπτικο ή ακουστικό μου πεδίο, ξύπνησα με μία απίστευτη γαλήνη και ηρεμία μέσα μου. Τέτοια που δεν την έχω ξανανιώσει εδώ και πολύ καιρό!


Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Γεροντόκορες 30φεύγα Νο 2

Είναι σημάδια των καιρών! … δεν εξηγείται διαφορετικά. Θα ηρεμήσουν τα πράγματα κάποια στιγμή.

Γυναικοπαρέες των 5-10-15 γυναικών… τσιφτετελόνονται κάθε βράδυ στα ξενυχτάδικα. Πολλές φορές υπάρχει και κάποιος πεινάλας χορηγός να της ταΐζει.

Είναι όμορφες ή «όμορφες», «ανεξάρτητες», επαγγελματικά αποκατεστημένες ίσα – ίσα για να βγάζουν το κομμωτήριο και το hondo σε ένα αγώνα δρόμου για τον ιδανικό σύντροφο.

30 και 35 χρονών μουλάρες και τις ταΐζει και τις πλένει η μαμά τους, γιατί είναι ανίκανες να νταντέψουν ακόμα και τον εαυτό τους!

Τα πρότυπα τους είναι η Τζούλια και η επαγγελματική της καριέρα! Στα κρυφά όμως! Μην μας πάρουν και για πουτάνες!

Όλες τους όμως θα έκαναν το ίδιο για το 1/100 από τα λεφτά που πήρε η Τζούλια.

Συνήθως το κάνουν ακόμα και για 2-3 εξόδους άντε και μία βόλτα με το cabrio ή με την μηχανή και το κακό παιδί, αρκεί να μην είσαι ο προαναφερθέν γκομενοβοσκός.

Ο ένας τους ξυνίζει και ο άλλος τους βρωμάει!

Ο ιδανικός σύντροφος είναι κάτι που συνδυάζει τον Σάκη Ρουβά με το παιδί της διπλανής πόρτας.

Τους έκαναν τα μυαλά πουρέ! Αδυνατούν να δουν την πραγματικότητα! Οποιαδήποτε φοράει τζίν κάτω από 26 νούμερο, πιστεύει ότι είναι η Monica Belluci.

Η ύπαρξη τους ξεκινάει και σταματάει στο balux στο acanthus, και στο island.

Νομίζουν ότι θα έρθει ο πρίγκιπας που θα τις βγάλει από την μιζέρια τους και την επιφανειακή ζωή τους, χωρίς να γνωρίζουν κάν! Τι πρέπει να έχει αυτός ο πρίγκηπας.

Δεν γνωρίζουν τι πάει να πει αγάπη! Η αγάπη για αυτές είναι ένα καλό ρολόι , ένα καλό κινητό, και ένα καλό αυτοκίνητο. Δεν θυσιάζουν τίποτα από τα κεκτημένα τους.

Οι περισσότερες έχουν να δουν άντρα πολλούς μήνες ή και χρόνια, αλλά παρόλα αυτά διατυμπανίζουν σε όλο τον κόσμο ότι είναι καλά!

Είναι τραγικό να είσαι γυναίκα , και να μην κάνεις… Ούτε! Για τον «πούτσο»!

Είναι τραγικό να είσαι άντρας, και να ρίχνεις «άκυρο» πρίν καν τον «πούτσο»!

Η ψυχούλα τους το ξέρει πόσο καλά είναι…Υστερικές , ψυχικά ασταθής σε επίπεδο ψυχιάτρου τώρα πια , και όχι ψυχολόγου. Και μαζί με αυτές , μας στέλνουν και εμάς στον ψυχίατρο, ερχόμενοι αντιμέτωποι με όλη αυτή την ανισσοροπία της φύσης.

Είναι υποτιμητικό για αυτές, να μαγειρέψουν, να ξεσκονίσουν, να πλύνουν, να σιδερώσουν. Είναι υποτιμητικό να νοιαστούν έναν άνθρωπο που έχουν δίπλα τους. Δεν είναι για αυτές αυτά! Αυτά είναι για τις κοινές θνητές!

Αυτές είναι η μετενσάρκωση της Marylin Monroe!

Πραγματικά αν βγεις μια βόλτα έξω… στους δρόμους της νυχτερινής ζωής, δεν θα δεις αυτοκίνητο με άντρες. Γυναίκες! Χιλιάδες γυναίκες μόνες τους με τις «φίλες» τους να πηγαινοέρχονται στο κάθε In club /bar/café.

Και γιατί «φίλες» και όχι φίλες? Γιατί ως γνωστό δεν υπάρχει φιλία μεταξύ γυναικών. Είναι «φίλες» όσο τους βολεύει. Αν καμιά «ξεστρατίσει» και φτιάξει την ζωή της, έχει γίνει αλέκος, μην τυχόν και της κλέψουν το παλικάρι της. Λογικό βέβαια! Η ίδια ξέρει πόσο λυσσάρες είναι οι «φίλες» της!

Με το που γυρνάνε από τις βραδινές εξόδους τους, μοστράρουν φάτσα κάρτα τις χτεσινοβραδινές φωτογραφίες τους στο Facebook, για να ανταλλάξουν κοπλιμέντα η μία με την άλλη.

«Θεά!!!» λέει η μία, σχολιάζοντας την φωτογραφία της άλλης, και ας σκέφτετε από μέσα της «καλέ! 150 κιλά έχεις γίνει!»

«Σ’αγαπώ πολύ!» απαντάει η χοντρή!

Λογικό βέβαια. Από εκεί που θα έπρεπε να το ακούσει , σύμφωνα με τους νόμους της φύσης, δεν το έχει ακούσει ποτέ.

Αν τύχει και σχολιάσει και κανένας άντρας? Απαξιούν συνήθως! Δεν έχει δουλειά ένας άντρας στη παρέα τους.

Είναι ΜΟΝΕΣ ΤΟΥΣ και σιγά-σιγά το αποδέχονται ότι είναι η μοίρα τους με την μαλακία που τους δέρνει στο κεφάλι.

Ξημεροβραδιάζονται στα γυμναστήρια, μπάς και σφίξει κανένα μπρατσάκι, πιστεύοντας ότι έτσι θα βρούνε πιο έυκολα τον Σάκη, σε έκδοση πιστός σύζηγος , και τίγρης στο κρεββάτι! Ίσως ότι θα μοιάσουν και περισσότερο στη Τζούλια, και ίσως μεγαλώσει η αμοιβή τους. Και όταν γυρίσουν σπίτι , αποβλακώνονται στο Star για να δούνε τα τελευταία νέα της Show Biz. Το ζούνε πια! Νομίζουν ότι είναι και αυτές μέρος όλου αυτού του συστήματος.

Δεν είσαι η Κάτια ούτε η Τζούλια , ούτε η Marylin καρδιά μου!

Αλλά ακόμα και η Κάτια να ήσουν, μάλλον για να έχεις τίγρη … ο Ψινάκης θα έπρεπε να είσαι!

Μια βλάχα είσαι που κατέβηκε από τα γίδια του χωριού της, και μπέρδεψε την πούτσα με την βούρτσα! Όλα τα προσόντα της προσωπικότητας σου είναι το γαλλικό στο νύχι και οι ανταύγεις σου!

Συγκεντρώσου!!!

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

ΠΗΔΑΣ ΣΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ !

Πηδάς στο άγνωστο… και όπου πέσεις…
Ονειρεύεσαι ότι από κάτω θα υπάρχει ένα λιβάδι, με όμορφο , φρέσκο, πράσινο γρασίδι…
Και βρίσκεις… βράχια? ... θάμνους με αγκάθια? ... δέντρα με κλαδιά που σε σκίζουν? ... Θάλασσα που σε πνίγει?
Κανείς δεν ξέρει!


Μέχρι σήμερα, έπαιρνα φόρα και πήδαγα στο άγνωστο, γεμάτος αυτοπεποίθηση ότι από κάτω ήταν το λιβάδι μου.
Χωρίς να βλέπω όμως πραγματικά τι υπάρχει από κάτω.
Βλέπεις, κάτι τα δέντρα... κάτι τα χόρτα που έχουν φυτρώσει επάνω στους βράχους, από εκεί ψηλά δεν τα ξεχωρίζεις.
Νομίζεις ότι είναι το λιβάδι σου! Ο τελικός προορισμός σου. Αυτό που έψαχνες όλη σου την ζωή. Το μέρος που θα ζήσεις
για τα υπόλοιπα χρόνια σου , χαμογελαστός και ευτυχισμένος. Η τελευταία σου πτήση!


Κουράστηκα να τσακίζομαι όμως… άλλαξα…
Τώρα πια κάθομαι επάνω... στη κορφή του γκρεμού και βλέπω τους άλλους, τους άπειρους, να γκρεμοτσακίζονται… τους χαζεύω
και γελάω... κάποιες φορές στενοχωριέμαι κιόλας! Γνωρίζω την κατάληξη!


Κάτσε λίγες στιγμές στην άκρη του γκρεμού… Θαύμασε το τοπίο… χάζεψε τους τσακισμένους που κείτονται στο έδαφος…
Δες, σκέψου, αναγνώρισε το ρίσκο, εκτίμησε τις δυνατότητες σου , βρες το σημείο πρόσκρουσης που θα φέρει
τα λιγότερα τραύματα και αποφάσισε αν θέλεις να κάνεις το άλμα! Αποφάσισε αν θέλεις να νιώσεις αυτό το αίσθημα ,
του να πετάς μέσα στα σύννεφα, μέχρι να ακουμπήσεις στο έδαφος και να διαλυθείς! Όσο μεγαλύτερος ο γκρεμός,
τόσο μεγαλύτερος και ο πόνος της πρόσκρουσης, τόσο μεγαλύτερη και πιο ενδιαφέρουσα θα είναι και η πτήση...


Ξέρεις πόσα κόκαλα έχω σπάσει? ΟΛΑ! Συντριπτικά κατάγματα επανειλημμένα!
Πάλι καλά που έπινα πολύ γάλα σαν παιδί, και βοηθάει στο να φτιάχνουν γρήγορα.
Ποτέ δεν γίνονται ίδια όμως. Ποτέ δεν ξαναποκτούν την ελαστικότητα και την αντοχή που είχαν κάποτε.
Πάντα σου μένει και μία αναπηρία παραπάνω.
Και κάθε φορά το πέσιμο είναι και χειρότερο. Γνωρίζεις βέβαια την διαδικασία του να ξαναδέσουν,
αλλά κάθε φορά πονάει και περισσότερο! Κάθε φορά θέλει και περισσότερο χρόνο να ξαναδέσει. Κάθε φορά είναι
και πιο ευπαθές στο επόμενο σπάσιμο.
Κάθε φορά απογοητεύεσαι και περισσότερο και λες «Πάλι ρε πούστη μου??? Που είναι το λιβάδι? Μα αφού το έβλεπα!»
Τίποτα δεν έβλεπες βλάκα! Από την θέληση σου να βρεις το λιβάδι σου, έβλεπες τα χορτάρια επάνω στα βράχια , τα δέντρα με τα κλαδιά τους,
και νόμιζες ότι είναι λιβάδι!


Τότε έρχεται η ώρα και γίνεσαι ένας αδιάφορος 35αρης… 38αρης… 40αρης… κάποιος που τα έχει σπάσει όλα
και πολλές φορές!
Προτιμάς να περπατάς πια, αργά και συνετά, με ανοιχτά τα μάτια, και μακριά από πτήσεις και γκρεμούς!
Εξάλλου και να ήθελες δεν μπορείς πια ούτε να πετάξεις , ούτε να πηδήξεις.
Καλά-καλά δεν μπορείς να περπατήσεις... κουτσαίνεις!


@2010

ΓΕΡΟΝΤΟΚΟΡΕΣ 30ΦΕΥΓΑ !

Όλες ψάχνονται να βρουν άντρα. Όλοι οι άντρες ψάχνουν να βρουν καμία της προκοπής και όμως δεν γίνεται τίποτα.
Γιατί; Τι άλλαξε;
Γεμίσαμε γεροντοκόρες. Βγαίνεις να πιεις ένα ποτό και τις βλέπεις όλες λυσσασμένες να ψάχνουν να βρουν - κατά πρώτη φάση - χαρά στα σκέλια τους, και στην συνέχεια γαμπρό να παντρευτούν!

Πας στα μπουζούκια και δεν βλέπεις πια ανδροπαρέες αλλά γυναίκες που ψάχνονται απεγνωσμένα.
Οι γυναίκες σήμερα δεν έχουν ανάγκη τους άντρες. Έχουν το σπίτι τους, το αμάξι τους, την δουλειά τους, δεν είναι κοινωνική κατακραυγή πια να βγούνε γυναίκες έξω για καφέ/ ποτό/ μπουζούκια και ίσως, δεν είναι και κατακραυγή πια να αλλάζουν τους γκόμενους κάθε βδομάδα.

Την πέφτουν στεγνά στους άντρες με πρώτο πράγμα στο μυαλό τους το sex, και δεύτερο τον γάμο γιατί το μόνο που δεν έχετε καταφέρει να αντικαταστήσετε - και ούτε πρόκειται - είναι το σπέρμα μας για να κάνετε παιδιά.
Οι άντρες ξενερώνουν, πουτάνες τις ανεβάζουν... πουτάνες τις κατεβάζουν!
Όσο τις βλέπουν να λυσσάνε και να είναι έτοιμες για τα πάντα με ένα ποτό άξιας 10 ευρώ,
τόσο ξενερώνουν περισσότερο. Όσο τις βλέπουν λόγο ανταγωνισμού να ξεβρακώνονται και πιο εύκολα, έρχεται και λίγη ακόμα απογοήτευση.....

Τελικά οι περισσότεροι μπλέκουν, γιατί στο sex δύσκολα αντιστέκεσαι..!

Αν τύχει και σου έρθει κάποιος νορμάλ, που θα σε προσέχει και θα νοιάζεται για σένα, όπως σίγουρα θα έχει γίνει ήδη στην ζωή σου αλλά δεν το πήρες καν είδηση, θα βαρεθείς, θα τον πηδήξεις ψυχολογικά, και θα τον χωρίσεις με την δικαιολογία ότι είναι καλό παιδί, αλλά δεν σου κάνει... κλικ. Είναι κάτι σχεδόν δικαιολογημένο σε μικρές ηλικίες. Όχι όμως και στην δικιά σου!!!

Αντίστοιχα θα κολλήσεις με τον επόμενο που θα είναι καμένος, θα σε τρέξει ανελέητα όχι φυσικά επειδή το θέλει, απλά δεν θα θέλει να ασχοληθεί πια με γυναίκες, και θα έρθει κάποια στιγμή που θα είσαι πάνω από 30, το σίτεμα θα έχει εμφανιστεί, η κυτταρίτιδα θα κάνει πάρτι, ο γυναικολόγος σου θα φωνάζει ότι πρέπει να γίνεις μάνα καθότι οι σημερινές γυναίκες στο μεγαλύτερο ποσοστό έχετε και γυναικολογικά προβλήματα, και τότε όλοι όσοι θα σε κοιτάνε και θα κοιτάς θα είναι καμένοι με κανένα ενδιαφέρον να ασχοληθούν πια, όχι με σένα αποκλειστικά αλλά γενικά με τις γυναίκες!

Αντί όμως τότε να ρίξεις τις απαιτήσεις σου, να πατήσεις στην γη και να καταλάβεις ότι δεν μπορείς να τα έχεις όλα στην ζωή σου, τότε εντελώς παράλογα ζητάς τα πάντα!
Και καλός, και κακός, και μαλακάκος για να τσιτώνεις λιγάκι, και καλός εραστής και πλούσιος και όμορφος και με καλή δουλεία και να είναι πάντα και μόνο όταν θέλεις εκεί, γιατί αλλιώς γίνεται πιεστικός και σε πνίγει, και να σε πηδάει ΜΟΝΟ και ΟΤΑΝ το θέλεις εσύ, γιατί αλλιώς είναι ή σεξομανής ή gay, με αποτέλεσμα να έχεις μπει σε ένα φαύλο κύκλο που δεν βγάζει πουθενά.

Αντίθετα οι αντίστοιχοι άντρες έχουν ωριμάσει και έχουν καταλάβει ότι δεν μπορείς να τα έχεις όλα.
Και καλό πήδημα, και έρωτα, και έξυπνη και σπιρτόζα και παράλληλα να είναι και καλό παιδί, και καλή νοικοκυρά, και προίκα, και σωστή μάνα για τα παιδιά σου, και προσγειωμένη, να νιώθεις ασφάλεια και να ξέρεις ότι όσο το δυνατόν θα είναι πίστη και θα βρίσκεται εκεί.

Και επειδή για να ανοίξεις σπίτι χρειάζονται τα τελευταία μετά το "παράλληλα" , και όχι τα πρώτα που είναι πολύ καλά για την Γκόμενα που θα έχεις δίπλα σου και όχι την Γυναίκα σου, αυτά διαλέγεις και απλά βρίσκεις και μια γκόμενα για να έχεις και το καλό πήδημα, και τις ζαρτιέρες σου, και τα ξεβρακώματα σου.

Αυτά είναι το 99% από τα σημερινά ζευγάρια.

Όποια μου πει ότι ψάχνει να βρει το 1%, έχω να της πω ότι είναι μόνο λόγια, και το ράφι να κοιτάξουμε να το κάνουμε γερό να αντέχει!

Ελπίδα για αμοιβαίους έρωτες, υπάρχει μόνο σε σχέσεις που έχουν ξεκινήσει σε μικρές ηλικίες που τότε είσαι πιο αθώος και ..."άκαυτος" ακόμα.

Όταν έχουν περάσει 10 τουλάχιστον σχέσεις από την ζωή σου, που δεν άξιζαν, δεν ασχολείσαι άλλο...
Είναι θέμα επιβίωσης! ή αυτές ή εγώ!

Λύση; Υπάρχει...! Προσγειωθείτε!

Κόψτε το Fame Story! Μάθετε ποιες είστε , τι αξίζετε και τι μπορείτε να έχετε σε αυτή την ζωή, και μάθετε να συμβιβάζεστε!

Όλες οι σχέσεις σε αυτή την ζωή, είτε ερωτικές είτε φιλικές είτε επαγγελματικές είναι ένας συμβιβασμός.
Μην νομίζετε ότι η κάθε μια που κυκλοφορεί στον δρόμο, με το παντελόνι των 200ευρω και την διαστημική τεχνολογία που σου φτιάχνει τον τέλειο κώλο, σε κάνει Σκλεναρίκοβα σε έκδοση Δούλα στην Κουζίνα, κυρία στο Σαλόνι και Πουτάνα στο κρεβάτι και πύργο στο Λονδίνο!

Μια γυναίκα νορμάλ είσαι, που συνήθως δεν έχεις στον ήλιο μοίρα και ψάχνεις τα πάντα, από αυτόν που έχεις δίπλα σου.
Λυπάμαι... δε γίνεται. Ατύχησες!
Άλλωστε είστε περισσότερες, και αν δε, αφαιρέσεις και τους gay… θα μείνετε ΠΟΛΛΕΣ στο ράφι.

Χειραφέτηση, φεμινισμός...Βάλατε χεράκια και βγάλατε ματάκια.....

@2003